Pani Wiosna, a może raczej Panna Wiosna - rozwiane włosy, muśnięte gdzieniegdzie kolorem. Niepewny wzrok, płochliwa niczym łania. Po piętach cały czas depcze jej zima. Ucieka jej zwinnie, bo na nogach ma jarmilki. Nosi rurki w czarne grochy, które wywołują uśmiechy na twarzach przechodniów. W rękach, niczym Panna Młoda niesie wiązankę eksplodującą barwami i zapachem. W dużej torbie na ramieniu ukrywa bajeczne tulipany. Maluje świat pastelowymi kolorami. Pod osłonom nocy ustawia w nieznajomych domach wazony z ukwieconymi gałęziami. Gości podejmuje nowalijkami ukradzionymi z przydomowych ogródków, podanymi koniecznie na kwiecistej zastawie.
A Wy jak wyobrażacie sobie Panią Wiosnę?
A to jest najważniejsze !
Dziękuję za odwiedziny u mnie, cieszę się bardzo:) Bo teraz mogę buszować po Twoim blogu:) Idę odkrywać wcześniejsze posty:)
OdpowiedzUsuńProszę podać płaszcz, wskoczyć w ciepłe kapcie i się rozgościć. Napije się Pani herbaty ?
Usuń